لولم یتوعد الله علی معصیته لکان یجب ان لا یعصی شکرا لنعمه

ح/290               

   ترجمه:اگرحتی خداوند بندگانش را از نافرمانی کردن وگناه ورزیدن نترسانیده بود بازهم واجب بود که انسان مرتکب هیچ گناهی نشود تا به این وسیله دربرابر نعمتهای او سپاسگزاری کرده باشد.

    شرح:کسیکه گناه می کند  وفرمان خدارا به جای نمی آورند در حقیقت  نعمت هایی را که خداوند به او داده است تباه می کند زیرا در حقیقت چنین کسی برای آن که بتواند گناهی را مرتکب شود ناچار باید تمام نیرو هایی راکه دروجودش  هست به کار ببرد. درحالیکه خداوند این نیروها را برای نافرمانی وگناه کردن به او نداده است .